ليزر هموروييد خارجي يا ترومبوزه

بواسير بافت عروقي بزرگ شده در قسمت راست روده و مقعد شما است. اين شکاف در انتهاي روده بزرگ شما است که از طريق آن مدفوع بدن شما را ترک مي کند. همه بواسير دارند. با اين وجود مشکلي ايجاد نمي کنند مگر اينکه متورم شوند. بواسير متورم مي تواند باعث خارش و درد در اطراف مقعد شود که باعث ناراحتي حرکات روده مي شود. فتق ترومبوز شده زماني است که لخته خون در يک بواسير بوجود مي آيد. اين وضعيت خطرناک نيست ، اما ممکن است دردناک باشد.

بواسير ترومبوز در مقابل بواسير معمولي

بواسير دو نوع است:

• بواسير داخلي در داخل رکتوم است.
• بواسير خارجي در اطراف مقعد است.

علائم 

بواسير ترومبوز مي تواند بسيار دردناک باشد. اگر اين بيماري را داشته باشيد ، در هنگام راه رفتن ، نشستن يا رفتن به دستشويي ممکن است آسيب ببيند.

ساير علائم بواسير شامل:

• خارش در اطراف مقعد شما
• خونريزي هنگام دفع مدفوع
• تورم يا يک توده در اطراف مقعد شما
• اگر تب همراه با درد و تورم داريد ، مي توانيد منطقه اي از عفونت به نام آبسه داشته باشيد.

چه عواملي باعث بواسير ترومبوز مي شود؟

مي توانيد بواسير را از افزايش فشار به وريدهاي راست روده خود دريافت کنيد. علل اين فشار عبارتند از:

• فشار آوردن در حين حرکت روده ، به خصوص اگر يبوست داريد.
• اسهال
• حرکات نامنظم روده
• بارداري ، از طريق فشار کودک به رگهاي شما يا فشار آوردن هنگام زايمان
• نشستن براي مدت زمان طولاني ، مانند مسافرت طولاني با ماشين ، قطار يا هواپيما

پزشکان نمي دانند چرا برخي از افراد در بواسير خود دچار لخته خون مي شوند.

بواسير بسيار شايع است. از هر چهار نفر حدود سه نفر در طول زندگي خود حداقل يک نفر را دريافت مي کنند.

در صورت ابتلا به بواسير بيشتر احتمال دارد:

• به دليل کمبود فيبر در رژيم غذايي يا به دليل بيماري
• باردار هستيد.
• اغلب به مدت طولاني مي نشينيد.
• مسن هستيد زيرا پيري مي تواند بافت هايي را که بواسير را در محل نگه مي دارند ضعيف کند.

در صورت درد و خارش در اطراف مقعد ، يا در صورت دفع مدفوع خونريزي داريد به پزشک مراجعه کنيد. مراجعه به پزشک مهم است ، زيرا خونريزي همچنين مي تواند نشانه اي از سرطان در دستگاه گوارش (GI) باشد.

پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکي شما سال مي کند. در طول معاينه ، آنها ممکن است يک انگشت دستکش شده و روغن کاري شده را به راست روده شما وارد کنند تا احساس توده يا رشد کند. به اين عمل معاينه رکتال ديجيتال مي گويند.

اگر علائمي داريد يا در معرض ابتلا به سرطان روده بزرگ هستيد ، ممکن است به يکي از اين معاينات نياز داشته باشيد تا عمق روده بزرگ خود را ببينيد.

سيگموئيدوسکوپي: پزشک يک محدوده نازک و انعطاف پذير را با يک دوربين در انتهاي آن وارد مي کند تا قسمت پايين روده بزرگ شما را ببيند. دامنه اجازه مي دهد تا دکتر شما به دنبال رشد پيش سرطاني به نام پوليپ و ساير تغييرات در روده بزرگ باشد.

کولونوسکوپي: پزشک از دامنه اي براي بررسي کل طول روده بزرگ شما استفاده مي کند.

درمان بواسير 

شايد بتوانيد با چند اقدام ساده در منزل ناراحتي بواسير را برطرف کنيد:

يک کرم يا پماد بواسير بدون نسخه ، مانند Preparation H. استفاده کنيد. همچنين مي توانيد يک دستمال مرطوب فندق مانند Tucks را امتحان کنيد.

از مسکن هاي بدون نسخه مانند استامينوفن (تايلنول) و ايبوپروفن (Advil ، Motrin IB) استفاده کنيد

هر بار دو تا سه بار در هر بار 10 تا 15 دقيقه در حمام گرم بنشينيد. مي توانيد از وان سيتز استفاده کنيد که يک وان پلاستيکي کوچک است و فقط باسن شما را در چند اينچ آب گرم غوطه ور مي کند. بعد از حمام ، به آرامي دست بزنيد ، محل را خشک نکنيد.

کيسه يخ يا کمپرس سرد را روي محل قرار دهيد.

جراحي بواسير

کمتر از 10 درصد افراد مبتلا به بواسير نياز به جراحي دارند. اگر بواسير خيلي بزرگ باشد يا بواسير داخلي داشته باشيد ، ممکن است به جراحي نياز داشته باشيد.

انواع جراحي بواسير شامل موارد زير است:

بستن باند لاستيکي: پزشک يک باند الاستيک کوچک در قاعده بواسير قرار مي دهد. در عرض چند هفته ، بواسير بايد کوچک شود.

هموروئيدکتومي: اين روش بواسير را همراه با لخته و رگ هاي خوني از بين مي برد. ممکن است دچار انسداد ستون فقرات شويد که ناحيه جراحي را بي حس مي کند يا ممکن است در طي اين روش تحت بيهوشي عمومي بخوابيد. اين روش تهاجمي تر است و انجام آن بيشتر از ترومبکتومي خارجي است ، اما احتمال بازگشت بواسير وجود ندارد. اين معمولاً فقط براي شديدترين بواسير انجام مي شود زيرا باعث درد بيشتري مي شود. از عوارض جانبي اين جراحي مي توان به درد ، عفونت هاي ادراري و مشکل تخليه مثانه اشاره کرد.

هموروئيدوپکسي منگنه: اين روش در حالي که شما تحت بيهوشي عمومي خواب هستيد نيز انجام مي شود. جراح با استفاده از يک وسيله منگنه کننده بواسير را در جاي خود قرار داده و در آنجا نگه دارد

درد بواسير ترومبوز بايد طي 7 تا 10 روز بدون جراحي بهبود يابد. بواسيرهاي منظم بايد طي يک هفته کوچک شوند. ممکن است دو هفته طول بکشد تا توده کاملاً پايين بيايد.

بايد بلافاصله بيشتر فعاليت ها را از سر بگيريد. در حين بهبودي ، از ورزش شديد و ساير فعاليتهاي سخت پرهيز کنيد. بواسير مي تواند برگردد. انجام عمل جراحي هموروئيدکتومي احتمال بازگشت آنها را کاهش مي دهد.

 جلوگيري از بواسير 

فيبر بيشتري را از طريق ميوه ها ، سبزيجات و غلات کامل مانند سبوس در رژيم خود دريافت کنيد. فيبر مدفوع را نرم و دفع آن را آسان مي کند. سعي کنيد روزانه حدود 25 تا 30 گرم فيبر دريافت کنيد. اگر فقط از رژيم غذايي کافي نيستيد ، مي توانيد از مکمل فيبر مانند Metamucil يا Citrucel استفاده کنيد.

روزانه حدود هشت ليوان آب بنوشيد. اين از يبوست و کششي که باعث بواسير مي شود جلوگيري مي کند.

به طور منظم تمرين کنيد. حرکت دادن بدن باعث حرکت روده شما نيز مي شود.

هر روز براي رفتن وقت بگذاريد. منظم ماندن مي تواند از يبوست و بواسير جلوگيري کند. اگر مجبور به اجابت مزاج هستيد ، آن را نگه نداريد. مدفوع مي تواند به عقب برگردد و در نتيجه مجبور شويد که فشار بياوريد.

ليزر بواسير خارجي

ليزر هموروئيد خارجي يکي از موثرترين روش هاي جراحي و درمان مي باشد که نقش بسزاي در درمان دارد. در واقع امروزه شايد يکي از راحت ترين نوع جراحي ها جراحي با ليزر باشد. در ذيل به مزاياي ليزر بواسير خارجي مي پردازيم:

در چه صورت ليزر هموروئيد ترومبوزه واجب است؟

• درد بسيار زياد و خارج از تحمل
• پاره شدن هموروئيد ترومبوزه
• زخم شدن هموروئيد ترومبوزه
• مراجعه بيمار در 48 ساعت اوليه بروز بيماري

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

کیست پیلونیدال (pilonidal sinus)یک کیست غیر طبیعی در پوست است که معمولاً حاوی موهای زائد و پوستی است. یک کیست pilonidal تقریباً همیشه در نزدیکی ستون فقرات در بالای شکاف باسن واقع شده است. کیست pilonidal (پای پایین-NIE-dul) یک کیست غیر طبیعی در پوست است که معمولاً دارای موهای زائد و پوستی است. 

سینوس یک کانال باریک غیرعادی در بدن شما است و مسیر آن معمولا از مرکز عفونت در بافت های عمیق تر به سطح پوست می‌باشد, بدین معنی که چرک هر از گاهی به پوست منتقل و تخلیه میشود. اما در صورتیکه سوراخ‌های سطح پوست بسته شوند، ترشحات داخل حفره پیلونیدال تجمع پیدا می‌کنند و منجر به ایجاد آبسه می‌شوند.

دلیل واقعی سینوس پیلونیدال هنوز مشخص نیست و فرضیه های مختلفی وجود دارد. برای مثال فرضیه ای میگوید این یک ناهنجاری جزئی مادرزادی بین کفل ها است و به همین خاطر بین افراد خانواده رخ میدهد. ناهنجاری در این بخش از پوست بخاطر این است که مو به جای بیرون آمدن به درون پوست رشد میکند. این بیماری در افراد پرمو و کسانی که به سبب شغلشان، ساعات زیادی از روز را در حالت نشسته هستند، بیشتر دیده می‌شود.

فرضیه دیگر میگوید در اثر فشار یا اصطکاک پوست بین کفل ها , گودی یا فرورفتگی پيدا ميكند و این خود مسئول فشرده شدن و رشد مو به درون و ایجاد کیسه یا غده ی چرکی میشود.

دلیل هرچه باشد، زمانیکه مو در پوست گیر کند باعث خارش و التهاب میشود. پوست ملتهب هم عفونت ميكند و پس از مدتی عفونت دائمی و تکراری میشود. سپس عفونت منجر به سینوسی میشود که دارای قطعاتی از مو است.

نشانه های بیماری

درد، قرمزی، احساس درد با لمس و تورم ناحیه مبتلا

تب و لرز

ترشح چرک

یک سری عوامل نیز در ایجاد این مشکل دخیل هستند مانند:

شغلی که نشستن زیاد از حد لازم دارد.

چاقی یا وزن زیاد

خارش یا آسیب دیدگی دائمی محل

کفل پر از مو

سابقه خانوادگی

مشکلات هورمونی

آیا کیست پیلونیدال به تنهایی از بین می رود؟

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال گاهی به خودی خود تخلیه و از بین می رود. اگر مبتلا به کیست مزمن pilonidal هستید ، ممکن است علائم شما به مرور زمان بیایند و بروند.

چند بار در روز یک کمپرس گرم و مرطوب را روی کیست بگذارید. گرما به بیرون کشیدن چرک کمک می کند تا کیست تخلیه شود. این می تواند درد و خارش را تسکین دهد. همچنین می توانید سعی کنید منطقه را در یک وان گرم و کم عمق خیس کنید.

کیستهای پیلونیدال معمولاً هنگام سوراخ کردن مو بر روی پوست ایجاد می شوند و سپس تعبیه می شوند. اگر یک کیست پیلونیدال آلوده شود ، آبسه ناشی از آن اغلب بسیار دردناک است. کیست را می توان از طریق یک برش کوچک تخلیه کرد یا با عمل جراحی برداشته شد.

سرکه سیب یکی دیگر از داروهای طبیعی توصیه شده است. ممکن است به میزان محدودی به کیست کمک کند. هیچ مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد سرکه سیب باعث کاهش کیست یا حذف آنها می شود. اما مانند روغن درخت چای ، سرکه سیب ضد میکروبی به نظر می رسد.

آیا می توانید بعد از جراحی کیست پیلونیدال حرکت کنید؟

بیشتر افراد بعد از 2 تا 4 هفته می توانند به سر کار و اکثر فعالیت های خود برگردند. تا زمانی که به طور کامل بهبود نیافته باشید ، باید از ورزش شدید و فعالیتهایی که به نشستن طولانی مدت نیاز دارند ، خودداری کنید.

بعد از جراحی پیلونیدال چگونه حمام می کنید؟

می توانید روز بعد از عمل حمام کنید. کافی است بعد از دوش حمام ، یک پانسمان خشک را به آن منطقه اختصاص دهید. احتمال دارد که کمی منطقه مرطوب شود ، اما هیچ موقع زخم را خیس نکنید. به مدت سه هفته بعد از عمل ، هیچ شنا یا حمام نکنید.

روش های درمان کیست مویی

عمل جراحی باز:

در درمان کیست مویی با روش جراحی باز، بخشی از پوست پیرامون این عارضه با چاقو برش میخورد و عفونت خارج می شود. در این روش زخم بسته نمیشود تا بطور طبیعی التیام یابد که معمولا چندین هفته طول میکشد و باید کاملا طبق دستور پزشک از آن مراقبت شود. مزیت این روش در این است که به دلیل حذف کل بافت ملتهب و درگیر بیماری، احتمال عود مجدد بسیار کم است.

جراحی بسته:

بدین معنا است که فقط بخش سینوس یا کیست برداشته میشود. در این روش برش سینوس تقریبا بیضی شکل است و سپس دو طرف برش به هم رسانده و بخیه می خورد. مزیت این روش در صورت موفقیت این است که زخم سریع تر التیام مییابد ولی احتمال برگشت سینوس و یا عفونت محل در مقایسه با روش اول بیشتر است. البته درصورتیکه بخیه از بین کفل ها به بیرون زده شود خطرهای احتمالی کمتر خواهند بود.

تکنیک جراحی پلاستیک:

در بعضی موارد که سینوس تکراری و گسترده است برای برداشتن سینوس و پوست پیرامون جراحی پلاستیک توصیه میشود.

جراحی کیست مویی با لیزر:

در عصر حاضر به دلیل پیشرفت علم پزشکی و پیدایش روش های نوین درمانی، بیماران دیگر ملزم به تحمل مشکلات جراحی به روش های قدیمی و تحمل درد و ناراحتی های بعد از آن نیستند. درمان کیست مویی یا پیلونیدال بدون جراحی و با لیزر که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد، به عنوان روشی قطعی و بدون بازگشت شناخته شده و نیازی به بیهوشی یا بستری شدن در بیمارستان را نخواهد داشت. روش لیزر کیست مویی مزایای بی شماری در مقایسه با سایر درمانها دارد که عدم ایجاد درد و خونریزی، عدم نیاز به پانسمان و همچنین کوتاه و آسان شدن دوران نقاهت از مهم ترین امتیازات این روش شمرده می شود. بعد از تشخيص بيماري توسط پزشك ناحيه عمل با بيحسي موضعي كامل بيحس ميشود و فرد هيچ دردي احساس نميكند و سپس به كمك ليزرco2 اقدام به لیزر کیست مویی و برداشتن كيست از ناحیه کمر یا انتهای دنبالچ بطور كامل ميشود. با توجه به اينكه ليزر همزمان با برش معمولا از نوع بسيار ظريف ميباشد باعث سورزاندن رگهاي خون دهنده ناحيه عمل ميگردد و همین امر سبب می شود عمل كاملا بدون خونريزی شود. با توجه به صدمه حداقلی اعصاب و بافت های منطقه بيمار بعد از عمل نيز دردى احساس نميكند همچنين لیزر کیست مویی بخاطر حداقل صدمه به بافت هاي اطراف كيست مرحله ترميم زخم نيز سريعتر از جراحي با چاقو اتفاق مي افتد.

یبوست

یبوست مزمن حرکات مداوم روده یا دفع مشکل مدفوع است که برای چندین هفته یا بیشتر ادامه دارد. یبوست به طور کلی کمتر از سه بار در هفته مدفوع توصیف می شود.

به این معنی است که شما در طی هفته کمتر از سه بار اجابت مزاج دارید و مدفوع شما سفت ، خشک و کوچک است و باعث دردناک و دفع آن می شود. بعضی از افراد به طور طبیعی چند بار در روز دفع مدفوع می کنند ، در حالی که دیگران فقط چند بار در هفته از بدن خارج می شوند. شما به درمان یبوست نیازی ندارید مگر اینکه خیلی کمتر از حد معمول دستشویی بروید.

چه عواملی باعث یبوست می شود؟

• خوردن غذاهای کم فیبر.
• عدم نوشیدن آب کافی (کمبود آب).
• ورزش کافی نیست.
• تغییراتی در برنامه منظم ، مانند مسافرت یا غذا خوردن یا خوابیدن در زمان های مختلف.
• خوردن مقادیر زیادی شیر یا پنیر.
• فشار.
• مقاومت در برابر تمایل به دفع مدفوع.

یبوست یک علامت است ، نه یک بیماری ، و می تواند توسط بسیاری از عوامل ایجاد شود. رایج ترین آنها رژیم غذایی نامناسب و عدم ورزش است. دلایل دیگر شامل سندرم روده تحریک پذیر ، بارداری ، سو abuse مصرف ملین ، مسافرت ، بیماری های خاص ، اختلالات هورمونی ، از بین رفتن نمک های بدن و آسیب عصبی است.

در صورت یبوست چه بخورم و بنوشیم؟

غلات کامل ، مانند نان و ماکارونی گندم سبوس دار ، آرد جو دوسر و غلات پوسته پوسته سبوس.

حبوبات ، مانند عدس ، لوبیای سیاه ، لوبیای کلیه ، لوبیای سویا و نخود.

میوه ها مانند توت ، سیب با پوست روشن ، پرتقال و گلابی.

موارد بیشتر 

آیا موز برای یبوست مفید است؟

این مسئله زمانبندی است: موز نارس می تواند باعث یبوست شود. موز رسیده می تواند به رفع یبوست کمک کند. موزهای سبز نارس یا کم رسیده باعث یبوست می شوند زیرا هنوز نشاسته زیادی دارند که هضم آن برای بدن سخت است.

درمان های سریع زیر می توانند در طی چند ساعت به اجابت مزاج کمک کنند.

یک مکمل فیبر مصرف کنید.

یک وعده غذای پر فیبر بخورید.

یک لیوان آب بنوشید. 

یک ماده محرک ملین مصرف کنید. 

یک اسموتیک بگیرید. 

یک ملین روان کننده امتحان کنید. 

از نرم کننده مدفوع استفاده کنید. 

یک پماد را امتحان کنید.

بهترین غذاها برای خوردن در هنگام یبوست

میوه: توت ، هلو ، زردآلو ، آلو ، کشمش ، ریواس و آلو خشک از بهترین میوه های پر فیبر هستند. ...

غلات کامل: از آرد سفید و برنج سفید دور شوید و در عوض از غلات سبوس دار که فیبر بیشتری تأمین می کنند لذت ببرید.

لبنیات

اگر مرتباً یبوست دارید ، لطف کنید و به رژیم خود نگاهی بیندازید. از جمله غذاهایی که ممکن است مانع شما شود: پنیر و شیر زیاد. اما ممکن است مجبور نباشید لبنیات را کنار بگذارید - فقط مقدار کمتری از آن را بخورید و گزینه های خود را تغییر دهید. ماست را با پروبیوتیک ها ، باکتری های زنده مفید برای سیستم هضم بدن خود امتحان کنید. این ممکن است به رفع یبوست کمک کند.

غذاهای سریع یا آماده

آیا سبک زندگی پرمشغله شما در حال غذا خوردن است؟ این وعده های غذایی آماده ممکن است راحت باشند ، اما می توانند پشتیبان تهیه کنند. اکثر آنها فیبر کمی دارند ، که برای کمک به غذا در سیستم خود به آن نیاز دارید. با صرف زمان برای کاهش سرعت ، ممکن است هضم را تسریع کنید.

غذای سرخ شده

عبور از مرغ عمه هلن تقریباً غیرممکن است ، اما اگر مدت زمان سختی در توالت فرنگی می گذرانید مشتاق فیبر بیشتری را انتخاب کنید. غذاهای سرخ شده پر از چربی هستند و هضم آن ها سخت است. وقتی غذا به آهستگی از روده بزرگ عبور می کند ، می توان آب زیادی از آن خارج کرد. این باعث ایجاد مدفوع سفت و خشک می شود.

تخم مرغ

آنها دارای پروتئین زیاد اما فیبر کمی هستند. لازم نیست آنها را از فهرست خارج کنید. فقط برخی از غذاهای پر فیبر را به مخلوط اضافه کنید. املتی را با اسفناج تازه و گوجه فرنگی امتحان کنید.

گوشت ترد

پر از پروتئین و چربی اما فاقد فیبر ، این استیک آبدار باید با یک وعده بروکلی متعادل شود. این به شما کمک می کند تا از طریق سیستم گوارش به راحتی آن را گله کنید.

کاپ کیک

به دلایل زیادی که یك دسر شیرین باید یك چیز گاه به گاه و نه منظم باشد ، یبوست احتمالی را اضافه كنید. شیرینی ها ، کلوچه ها و سایر خوراکی های حاوی شکر تصفیه شده از نظر فیبر و مایعات کم و چربی زیادی دارند. اگر در حرکت دادن چیزها مشکل دارید ، خوب نیست. دندان شیرین خود را با توت فرنگی و ماست راضی کنید. 

نان سفید

بیش از حد این باعث مدفوع سفت و خشک می شود. با آرد سفید کم فیبر درست می شود در عوض سراغ نان تست کامل غلات بروید. این ممکن است کمک کند سفر بعدی شما به دستشویی راحت تر پیش رود.

الکل

مانند قهوه ، مشروبات الکلی می تواند باعث شود بدن شما آویزان از آب شود. این مسئله می تواند برای مراجعه به حمام شما دردسر ایجاد کند تا زمانی که دوباره هیدراته شوید. اگر قصد دارید یک کوکتل بخورید ، همزمان یک لیوان آب را پرستار کنید تا جریان جریان داشته باشد.

 درمان خانگی طبیعی برای رفع یبوست:

• آب بیشتری بنوشید. 
• فیبر بیشتر بخورید ، به خصوص فیبرهای محلول و غیر قابل تخمیر. 
• بیشتر تمرین کن. 
• قهوه بنوشید ، مخصوصاً قهوه کافئین دار.
• سنا ، یک ملین گیاهی مصرف کنید. 
• غذاهای پروبیوتیک بخورید یا مکمل های پروبیوتیک مصرف کنید. 
• ملین های بدون نسخه و یا نسخه دارویی.

به طور کلی ، هدف شما این است که هر روز هشت فنجان یا بیشتر مایع بنوشید تا به منظم شدن اجابت مزاج کمک کنید.

آب آلو. محبوب ترین آب میوه برای رفع یبوست است.

آب سیب. آب سیب ممکن است اثر ملین بسیار ملایمی را برای شما فراهم کند. 

آب گلابی.

آیا حمام گرم به یبوست کمک می کند؟

استفاده از نمک Epsom به صورت خارجی نیز می تواند یبوست را برطرف کند. با جذب منیزیم از طریق پوست ، خیساندن در آن می تواند به شل شدن روده و نرم شدن مدفوع کمک کند. این ممکن است به تولید مدفوع کمک کند.

شقاق یا فیشر مقعدی یا آنال

شقاق مقعدی شکستگی یا پارگی در پوست کانال مقعدی است. شکاف های مقعدی ممکن است با خونریزی مقعدی قرمز روشن روی کاغذ توالت و لباس زیر یا گاهی در توالت مشاهده شود. اگر حاد باشد ، بعد از اجابت مزاج دردناک است ،  اما با شکاف های مزمن ، شدت درد اغلب کاهش می یابد. شکاف های مقعدی معمولاً از شکاف مقعدی کشیده شده و معمولاً به صورت خلفی در خط میانی قرار دارند ، احتمالاً به دلیل طبیعت نسبتاً بدون پشتوانه و پرفیوژن ضعیف دیواره مقعدی در آن محل. عمق شکاف ممکن است سطحی باشد یا گاهی اوقات تا عضله اسفنکتر زیرین باشد. شکاف های درمان نشده یک کاپوت مانند برچسب پوست (توده های نگهبان) ایجاد می کند که شکاف را می پوشاند و باعث ناراحتی و درد می شود.

علل زمینه ساز

ترومای ناشی از عبور مدفوع سفت یا اسهال طولانی

زایمان

سابقه جراحی مقعد

سوء مصرف ملین‌ها

آمیزش جنسی مقعدی

یبوست

شقاق به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می‌شود. شقاقی که زیر دوازده هفته طول کشیده باشد، شقاق حاد در نظر گرفته می‌شود. این نوع شقاق می‌تواند به اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد منجر شود که این مسئله به نوبه خود باعث گسترش پارگی و درد شدید و کاهش خونرسانی به آنودرم می‌شود. این چرخه درد، اسپاسم و کاهش خونرسانی (ایسکمی) سبب عدم بهبودی زخم شده و بنابراین شقاق مزمن ایجاد می‌شود.

درد شدید و خون‌ریزی از مقعد در هنگام دفع مدفوع. خون معمولاً به صورت رگه‌ای بر روی مدفوع دیده می‌شود. گاه به قدری درد شدید است که فرد اجازه معاینه را نمی‌دهد. در این موارد و نیز در مواردی که شک به آبسه پری آنال وجود دارد، بهتر است فرد در زیر بیهوشی مورد معاینه قرار گیرد. شقاق حاد به شکل یک خط طولی است، حال آن که شقاق مزمن یک زخم وسیع تر است که لبه‌های برجسته‌ای داشته و فیبرهای سفید عضله اسفنکتر داخلی مقعد در کف آن مشاهده می‌گردد. اغلب در سمت بیرونی این زخم، یک منگوله پوستی(Skin tag) و در سمت درونی آن یک پاپیلای مقعدی هیپرتروفیه(sentinel pile) یا زائده نگهبان دیده می‌شود.

چه عواملی باعث ایجاد شکاف مقعدی می شود؟ شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به دیواره مقعد یا کانال مقعدی ، آخرین قسمت روده بزرگ ایجاد می شود. اکثر موارد در افرادی که یبوست دارند اتفاق می افتد ، هنگامی که یک پوستی سخت یا بزرگ ، دیواره داخلی کانال مقعد را پاره می کند.

علائم و نشانه های شکاف مقعدی عبارتند از:

درد ، گاهی شدید ، هنگام حرکات روده.

درد پس از حرکات روده ای که ممکن است چندین ساعت طول بکشد.

پس از دفع مدفوع ، خون قرمز روشن بر روی مدفوع یا دستمال توالت.

ترک قابل مشاهده ای در پوست اطراف مقعد.

درمان

نیتروگلیسیرین خارجی (Rectiv) استفاده می شود ، برای کمک به افزایش جریان خون در شکاف و بهبودی و کمک به شل شدن اسفنکتر مقعدی. 

کرم های بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین هیدروکلراید (زیلوکائین) ممکن است برای تسکین درد مفید باشند.

اکثر مردم جامعه که دچار بیماری مقعدی می شوند ، اکثرا به اشتباه فکر می کنند که دچار بیماری هموروئید یا بواسیر را شده اند به این دلیل هر بیماری که به ما مراجعه می نماید، می گویند که ما هموروئید یا بواسیر داریم ولی وقتی این بیماران را معاینه می شوند بیش از 80 تا 90% دچار بیماری شقاق و یا فیشر هستند.

افراد با هر سطح سواد و تحصیلی که باشند بلا استثناء اولین نکته ای که بعد این مشکل پیدا می کنند فکر می کنند که این بیماری هموروئید یا بواسیر می باشد و متاسفانه بدتر از همه چون خجالت می کشند در ابتدا به هیچ کسی نمی گویند و خودشان شروع به دنبال راه درمان و استفاده از داروهایی مانند پماد می نمایند که در برخی از اوقات هم شاید درمان شوند اما در برخی از موارد منجر به بدتر شدن می شود.

بیشتر شکاف های کوتاه مدت مقعدی با درمان در منزل طی 4 تا 6 هفته بهبود می یابند. درد در حین حرکات روده ای معمولاً طی دو روز پس از شروع درمان در منزل برطرف می شود. چندین مرحله وجود دارد که می توانید برای تسکین علائم و کمک به ترمیم شکاف انجام دهید: سعی کنید از یبوست جلوگیری کنید.

بیشتر شقاق ها با رعایت عادات غذایی خوب بهبود می یابند.

مقدار زیادی آب و فیبر مصرف کنید.

از مصرف غذاهایی مانند پاپ کورن ، آجیل یا چیپس تورتیلا خودداری کنید.

از مصرف غذاهای یبوست زا پرهیز کنید.

از ملین های طبیعی مانند پاپایا ، پرتقال ، گریپ فروت و طالبی و گلابی استفاده کنید. میوه های کامل را به آب میوه ترجیح دهید. سبزیجات همچنین منبع خوبی از فیبر هستند. سبزیجات برگ سبز سرشار از فیبر و آنتی اکسیدان هستند و هضم غذا را بهبود می بخشند.

همچنین باید روزانه حداقل 64 اونس آب مصرف کنید و کافئین را به حداقل برسانید. داشتن مدفوع نرم تر ، نیازی به فشار بیشتر در هنگام دفع و حرکات روده را تشدید نمی کند و باعث بهبود شقاق مقعدی می شود.

اگر مقعد خشک است یا شکاف مزمن دارد ، بهتر است روغن نارگیل را در طول روز و قبل از خواب به محل مورد نظر بمالید. حداقل روزی یک بار حمام گرم بگیرید. غوطه ور شدن بدن در آب گرم می تواند به شل شدن اسفنکتر مقعدی داخلی کمک کند ، که باعث جریان بهتر خون در منطقه می شود.

طبق آنچه گفته شد ، زرده تخم مرغ به عنوان یک ضد درد طبیعی و ضد التهاب می تواند شکاف حاد مقعدی را با کارآیی بیشتری نسبت به پماد نیتروگلیسیرین درمان کند. نه تنها ترکهای مقعدی را بهتر التیام می بخشد بلکه سریعتر نیز عمل می کند.

ورزش منظم جریان خون را در سراسر بدن افزایش می دهد ، که ممکن است به بهبود شقاق کمک کند. ورزش همچنین باعث حرکات منظم روده می شود. در آخر ، سعی کنید هنگام دفع به بدن فشار وارد نکنید. با انجام این کار فشار مضاعفی ایجاد می شود که می تواند شکافی را که برای بهبودی شروع شده است دوباره باز کند یا می تواند یک پارگی جدید ایجاد کند.

در صورت اقدام برای نرم نگه داشتن مدفوع ، مانند افزایش دریافت فیبر و مایعات ، شکاف های مقعدی معمولاً ظرف چند هفته بهبود می یابند. خیساندن در آب گرم به مدت 10 تا 20 دقیقه چند بار در روز ، به خصوص پس از حرکات روده ، می تواند به شل شدن اسفنکتر کمک کرده و باعث بهبودی شود.

برای کمک به شل شدن اسفنکتر و تسکین درد ، بعد از حرکات روده ای یک وان گرم بخورید. وازلین (ژله نفتی) نیز ممکن است علائم شما را تسکین دهد. برخی از داروها وجود دارد که ممکن است بخواهید امتحان کنید. نیتروگلیسیرین موضعی با افزایش جریان خون در منطقه و کاهش فشار در اسفنکتر مقعد باعث بهبودی می شود.

اگر سایر روشهای درمانی موثر نباشد ، ممکن است جراحی توصیه شود.

به طور کلی این روش موثرترین روش درمانی برای شقاق مقعدی تلقی می شود ، با بیش از 90٪ افراد نتایج طولانی مدت خوبی را تجربه می کنند. با این حال ، خطر کمی از عوارض را به همراه دارد.

تعدادی از تکنیک های مختلف جراحی وجود دارد که می تواند برای درمان شکاف مقعدی مورد استفاده قرار گیرد. 

جراحی موسوم به اسفنکتروتومی جانبی داخلی (LIS) شامل ایجاد یک برش کوچک در عضله اسفنکتر مقعدی است. درد و فشار را کاهش می دهد ، و باعث می شود شکاف بهبود یابد. درد ناشی از این جراحی معمولاً خفیف است. این درد کمتر از خود شکاف است. 

اکثر افراد متوجه می شوند که درد ناشی از شکاف مقعدی ظرف چند روز پس از جراحی برطرف می شود. ممکن است پس از جراحی نگران انجام مدفوع باشید. در ابتدا احتمالاً با حرکات روده مقداری درد خواهید داشت ، اما باید درد آن کمتر از آنچه قبل از جراحی داشته اید باشد.

هر چند در درمان با چاقو نیاز به بستری شدن در بیمارستان، بیهوشی و استفاده از تامپون برای جلوگیری از خون ریزی بوده و همچنین یک الی دو هفته استراحت در منزل برای تحمل درد نیاز می باشد. این در حالی است که در درمان با لیزر نیازی به این کارها نبوده و با بی حسی که در حین عمل انچام می شود روز بعد بیمار احساس درد نداشته و از آن روز به بعد هم درد بسیار بسیار کمی خواهد داشت که آن هم با مصرف داروهای مسکن ، آنتی بیوتیک و پماد درمان می شود.

لیزر درمانی فیشور مقعدی حاد یک روش جراحی ساده ، غیرتهاجمی و بدون درد با میزان کم عوارض است. این می تواند به عنوان یک درمان موثر برای بیماران مبتلا به شکاف مقعدی دیده شود. 

به طور معمول حدود شش هفته طول می کشد تا مقعد شما بهبود یابد ، اما اکثر افراد می توانند فعالیت های طبیعی خود را از جمله رفتن به محل کار خود را طی یک تا دو هفته پس از جراحی از سر بگیرند.

پزشکان معمولاً روشی به نام اسفنکتروتومی جانبی داخلی (LIS) را انجام می دهند که شامل بریدن قسمت کوچکی از عضله اسفنکتر مقعدی برای کاهش اسپاسم و درد و بهبودی است. مطالعات نشان داده است که برای شقاق مزمن ، جراحی بسیار موثرتر از هر درمان پزشکی است. 

چگونه می توانید در خانه از خود مراقبت کنید؟

وقتی احساس خستگی کردید استراحت کنید. خواب کافی به بهبودی شما کمک می کند.

سعی کنید هر روز پیاده روی کنید. 

از پزشک خود بپرسید چه زمانی می توانید دوباره رانندگی کنید.

بیشتر افراد 1 تا 2 هفته پس از جراحی قادر به بازگشت به کار خود هستند.

به طور معمول دوش بگیرید یا حمام کنید.

فیشر یا شکاف های مقعدی می توانند برگردند ، اما می توانید با خوردن مقدار زیادی غذای حاوی فیبر بالا ، برنج قهوه ای یا ماکارونی ، آلو خشک و سایر میوه ها و سبزیجات از این امر جلوگیری کنید. سعی کنید هر روز پنج قسمت میوه و سبزیجات داشته باشید و روزانه حدود دو لیتر مایعات بنوشید. 

درمان و جراحی با لیزر بیماری هموروئید | بواسیر

تعریف هموروئید

بواسیر یا هموروئید (Hemorrhoid) به اتساع رگ‌های وریدی در مجرای مقعدی می‌گویند که به کنترل مدفوع کمک می‌کنند. آن‌ها زمانی‌که متورم یا ملتهب می‌شوند همان بواسیر می‌شوند. آن‌ها در حالت فیزیولوژیک خود مانند بالشتکی مرکب از مجرای سرخرگی-سیاهرگی و بافت همبند عمل می‌کنند.

درد هموروئید چیست؟

هنگامی که رگ های وریدی در مجرای مقعدی که موجب کنترل دفع می باشند دچار تورم و التهاب شوند، تشخیص بیماری هموروئید یا بواسیر می باشد.

این رگ ها مانند بالشتکی مرکب از مجرای سیاهرگی و بافت همبند در حالت فیزیولوژیکی عمل می کنند و هنگام التهاب ایجاد درد می کنند.

همورویید یا بواسیر ، ساختارهای عروقی در کانال مقعد هستند. در حالت عادی ، بالشتک هایی هستند که به کنترل مدفوع کمک می کنند. آنها هنگام تورم یا التهاب به یک بیماری تبدیل می شوند. اصطلاح غیرقابل قبول "بواسیر" اغلب برای مراجعه به این بیماری استفاده می شود.

علائم

 علائم بواسیر معمولاً به نوع بواسیر بستگی دارد.

بواسیر خارجی

اینها زیر پوست اطراف مقعد شما هستند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خارش یا تحریک در ناحیه مقعد شما
• درد یا ناراحتی
• تورم در اطراف مقعد
• خون ریزی
• بواسیر داخلی

بواسیر داخلی

 بواسیر داخلی در داخل رکتوم قرار دارد. معمولاً آنها را نمی بینید یا احساس نمی کنید ، و بندرت ناراحتی ایجاد می کنند. اما کرنش یا سوزش هنگام عبور مدفوع می تواند باعث شود:

خونریزی بدون درد هنگام حرکات روده. ممکن است مقدار کمی خون قرمز روشن را روی بافت توالت یا توالت مشاهده کنید.

اگر خون در یک بواسیر خارجی جمع شود و لخته (ترومبوس) تشکیل دهد ، می تواند منجر به:

• درد شدید
• تورم
• التهاب
• توده ای در نزدیکی مقعد

تغذیه مناسب و روش های جلوگیری ار همورویید

بهترین راه برای جلوگیری از درد همورویید و بواسیر ، نرم نگه داشتن مدفوع است ، بنابراین آنها به راحتی عبور می کنند. برای جلوگیری از بواسیر و کاهش علائم بواسیر ، این نکات را دنبال کنید:

غذاهای پر فیبر بخورید. بیشتر میوه ، سبزیجات و غلات کامل بخورید. انجام این کار مدفوع را نرم می کند و فله آن را افزایش می دهد ، این به شما کمک می کند تا از کرنش که می تواند باعث بواسیر شود جلوگیری کنید. فیبر را به آرامی به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا از مشکلات ناشی از گاز جلوگیری کنید.

به مقدار زیاد مایعات بنوشید. روزانه شش تا هشت لیوان آب و مایعات دیگر (نه الکل) بنوشید تا به نرم شدن مدفوع کمک کند.

مکمل های فیبر را در نظر بگیرید.

 بیشتر افراد به مقدار کافی فیبر توصیه نمی شوند - 20 تا 30 گرم در روز - در رژیم غذایی خود. مطالعات نشان داده اند که مکمل های بدون نسخه فیبر ، مانند psyllium (Metamucil) یا methylcellulose (Citrucel) ، علائم کلی و خونریزی بواسیر را بهبود می بخشند.

اگر از مکمل های فیبر استفاده می کنید ، حتماً روزانه حداقل هشت لیوان آب یا مایعات دیگر بنوشید. در غیر این صورت ، مکمل ها می توانند باعث یبوست شوند یا بدتر شوند.

فشار نیاورید. فشار و نگه داشتن نفس در هنگام تلاش برای مدفوع فشار بیشتری را در رگهای رکتوم تحتانی ایجاد می کند.

به محض احساس نیاز بروید. اگر منتظر هستید که روده حرکت کند و میل شما از بین برود ، مدفوع شما خشک می شود و عبور از آن سخت تر می شود.

ورزش. برای جلوگیری از یبوست و کاهش فشار روی رگها ، که می تواند با طولانی مدت ایستادن یا نشستن رخ دهد ، فعال شوید. ورزش همچنین می تواند به شما در کاهش وزن اضافی که در بواسیر کمک می کند ، کمک کند.

از نشستن طولانی مدت خودداری کنید. نشستن بیش از حد طولانی ، به خصوص روی توالت ، می تواند باعث افزایش فشار روی رگهای داخل مقعد شود.

کولونوسکوپی

کولونوسکوپی (koe-lun-OS-kuh-pee) روشی است که برای تشخیص تغییرات یا ناهنجاری های روده بزرگ (روده بزرگ) و روده بزرگ استفاده می شود. در طول کولونوسکوپی ، یک لوله طولانی و انعطاف پذیر (کولونوسکوپی) داخل روده وارد می شود. یک دوربین فیلمبرداری کوچک در نوک لوله به پزشک اجازه می دهد تا داخل کل روده بزرگ را مشاهده کند. در صورت لزوم ، پولیپ ها یا انواع دیگر بافت غیر طبیعی می توانند در طول کلونوسکوپی از طریق دامنه خارج شوند. نمونه های بافتی (بیوپسی) نیز می توانند در طول کلونوسکوپی گرفته شوند.